Słów kilka napiszemy o tym jak w łacinie nazywały się poszczególne dni składające się na święto zmarłych. Pierwszym dniem jest Pervigilium Omnium Sanctorum lub inaczej Vespera Omnium Sanctorum czyli Wigilia Wszystskich Świętych. Barbarzyńcy zwią go w swej okropnej mowie Helloween.
Starożytni uważali, że dnia tego dusze zmarłych krążą po ziemi i jeśli darami przebłagane nie zostaną hominibus non tantum maledicere sed etami malefacere possunt. Tak więc ponieważ ludzie są przez nich zagrożeni muszą sposobów różnych się imać aby dusze owe zjednać i przychylnym sobie uczynić co też i do dnia dzisiejszego czynią dając różne prezenty dzieciom po domach chodzącym i mieszkańców miro modo zabawiającym.
Dzień zaś drugi in Polonia nostra Świętem Zmarłych zwany to po łacinie Sollemnitas Omnium Sanctorum – inaczej mówiąc Dzień Wszystkich Świętych. Ale jak w zanym wojskowym powiedzeniu które mówi, ze chlebak jak sama nazwa wskazuje służy do noszenia granatów, także i tu choć nazwa święta o świętych prawi okazuje się, że jest to dzień nie tylko tych, którzy za świętych uznani zostali i przez kościół kanonizowani, lecz wszystkich zmarłych lecz tych jedynie, którzy do nieba poszli.
Natomiast dnia trzeciego w Polsce Zaduszkami zwanego a w mowie łacińskiej nazwę Commemoratio Omnium Fidelium Defunctorum noszącego czci się pamięć zmarłych zwłaszcza tych, którzy w powody nie wnikając do nieba dotrzeć nie zdołali i w inszych miejscach przebywają.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz