poniedziałek, 13 lutego 2012

CVI. Versus de poesia Abelardi

Infausta victoria
Potitus interea
Quam vana, quam brevia
Hec percipi gaudia



Nieszczęsne te wygrane
czasami osiągane
Jak złudne, jak nietrwałe
Radości doznawane



tłumaczenie Grzegorz Żurek


A od siebie tytułem komentarza bym dodał, że wszystko niestety jest złudne i nietrwałe, niestety. A co by się nie miało zawsze chciałoby się więcej, jak jakaś bestia nienasycona, która wszystko pożreć chce. Jak ten smok z legendy, który ile wody by nie wypił dalej pragnienie odczuwawszy pić będzie aż pęknąć mu nie przyjdzie. I choć bezsens to, trudno jednak umysł swój przed takim szaleństwem powstrzymać.

2 komentarze:

  1. ;)
    To z wiekiem mija. A może tylko mnie?
    Vanitas vanitatis et omnia vanitas...

    OdpowiedzUsuń
  2. Mnie jakoś z dużym trudem mija :) Ale może facetom trudniej mija nie wiem. Ale wiem, że zawsze co bym nie miał chciałbym więcej, nie wiem po co na co, ale coś w głowie woła więcej, więcej. Dziwne uczucie :) Nawet na rowerze tak mam, jadę, ktoś mnie wyprzedza to od razu bym się chciał z nim ścigać. Nie wiem po co. nieraz się powstrzymam, o z wiekiem może przyszło, że potrafię się powstrzymać czasem, ale jest trudno :)

    OdpowiedzUsuń

Link within

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...