Wierszyk, który napisałem na pewnym wykładzie.
Ego in aula nunc sedeo,
Non possum me liberare video,
De vanis rebus cogito,
Loquitur mihi vox - ne dicito!
Homo patiens numquam fui,
Neque horas sedere potui,
Multos res vanas audiendus,
Semper eram irridendus.
Nunc sedo, nam debeo,
Quid femina loquitur video,
Audio etiam eius fabulam,
Non delector illam garrulam.
Malo domum properare,
Computatrum aspectare,
Librum pulchrum perlegere,
Hoc est bonum non sedere.
Nam sedendo et audiendo,
Et res vanas aspiciendo,
Docere potest solum asinum,
Numquam autem doces hominum.
Quis sum ego - nonne homo?
Nescio, fortasse si domo,
Non properam, non exeo,
Me hominem non video.
Non hominem me sapientem,
Non me lupum nunc dormientem,
Sed apelles leporem stultum
Si aspicies meum vultum
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz