LXXXIX. Visio autumnalis

Starymi schody w górę idzie
Wśród trawy stóp ślad zostawiając
I promieni odblaskami
Żyłki na liściach rozświetlając

Zza drzew gałęzi pustych
Oddech wiatru cichy szumi
Wijące cienie między liśćmi
I wolny skrzydeł ptasich cień

Księżyca w słońcu choć zamglonym
Na niebie wnet zobaczysz ślad
By poryw lekki niczym płomień
Unosił ich pogięty kształt