Czytając biografie Oliwera Cromvella natknąłem się na taki wiersz który mnie zachwycił. Wiersz jest autorstwa Walta Whitmana.
Gdy książkę czytam, biografię przesławną,
Czyż to chce autor - mówię - nazwać ludzkim życiem?
Czy ktoś kiedy już umrę, tak moje życie spisze?
(Jak gdyby ktoś naprawdę poznać je potrafił,
Skoro sam nieraz mniemam, że mało, nic zgoła nie wiem o życiu mym prawdziwym,.
Garść rozbłyśnięć pamięci, garść nitek wątłych i tropów fałszywych;
Z nich tu dla siebie samego obraz próbuje nakreślić).
Bene dictum est. Bene et vere me quoque sentio ut ille scriptor quamvis non Latinus ;) tamen perpulchre scribens de conditione vitae humanae. Ego quoque nescio qui sum est qui sim et quomodo lineamentum vitae meae describere possim. Et vere nescio quae est vita vera et quae est falsa et quo in loco ea vera esse possit.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz