Nunc autem de me ipso paucae sentendiae scripturus sum. Nomen meum est nulli momenti et eum hoc in loco scribere nolo. Sed possum dicere ubi habito, et quid in vita mea facio.
Sum enim natione Polonus. Vivo in non magno oppido Chelad in Polonia meridiana sito. Oppidum meum ut dixreim magnum non est sed veterrimam historiam habet nam paene M abhinc annos urbem fit. Historiam longam variamque habet sed nunc non est magnum sed a multis maioribus oppidis urbibusque circumdatur. Ego in insula habito cum parentibus meis. In Universitate laboro, studentes discens. Labor meus mihi placet. Urbem meam quoque delector nam perpulchra mihi videtur ut olim scripserim de monte Borzecha scribens quod est mons maximus in mea urbe.
Ego numquam philologiam latinam neque ullam aliam philologiam studebam, sed alias res. Sed semper mundus antiquus me delectabat primum cum in schola primaria puer decem annorum eram. Placebant mihi Romani Greaecique antiqui, delectabar libris de Imperio Romano legendis et cinnematographis spectandis. Aliqot annos libros de mundo antiquo legeram sed postea id satis non est cogitavi. Nam sine lingua difficile est alienam culturam cognoscere, nam non est facile scire quomodo homines tum sentiebant. Sine lingua homines antiqui muti manent. Potest translationes uti non sed numquam translatio optima esse potest. Semper translatio aliquid mentitur, aliquid mutat. Mihi videtur praesterim cum linguam scias et libros antiquos legas tum vere cum hominibus antiquis loqui potes.
Tum puer septendecim annorum linguam latinam discere incepi. Sed primum numquam sciebam quomodo bene discere possum neque semper satis otum ad discendum habui. Itaque quamvis multos annos lingam eam discissem, non multum scio, neque tantum scio quantum scire velim, nam non regulariter discebam. Saepe multas interruptiones habebam quae scientiam meam minuebant. Non semper enim satis otium habui. Nam interea scholam finivi, universitatem finivi, doctoratum in Cracovia urbre in Universitate Jagiellonico accepi, multos libros in lingua mea Polona scripsi. Sed res quae in libris scribo non sunt de mundo antiquo neque de latinitate sed de aliis rebus quae nunc describere nolo.
Interea semper aliquid Latine legebam, nonumquam scribebam. Imprimis ars Latine scribendi mihi difficilis fuit nam nesciebam quomodo bene disci possum. Nunc potestas mea Latine scribendi melior est, ut scripserim alio in loco hoc in blogo, nam programmatum computatralem Anki id est Latine Formica utor. Sed scio non possum dicere me bene latine scribere spero enim si magis Formicam usus erim, magisque ecercebar scientia mea augebit.
Nescio quod pudet me linguam Graecam. Eam linguam difficilem esse sentio etiam non satis otum habeo ad discendam. Sed spero aliquando eam linguam quoque discam. Aliquotiens linguam Graecam discere incepi sed semper desinui.
Quod scripsi scripsi et id satis est. Fortasse aliquando plus de scribam.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz