CXVII. Melencolia

Versus quidam a me scriptus:


Tristitia plena mens non quieta
Hilarus mundus non videtur
Quamvis tacita non est laeta
Regio, anima, quidquid dicetur

Umbrae longe lento gradu
Pervolant terram sine spe
Et vox tristis auditu
Non eres felix illa die

Semper ad pugnam sum paratus
Magna, horrenda est mihi gerenda
Semper fortis sed numquam amatus
Hilaria non sunt mihi videnda

Quasi aquila in caelo volat equus
In manu eius splendet gladius
A multis anima eius laudatur
A multius is magnificus spectatur
Sed corde suo habet tristitiam
Numquam aspicies eius laetitiam