Pisałem fragment z poezji Abelarda, to teraz dla odmiany będzie coś o Heloizie, zgodnie z zainteresowaniem pewnej komentatorki.
Jak pisze o tym Strzelczyk zachowało się kilka epitafium Abelarda ale tylko jedno poświęcone Heloizie w następującym brzmieniu:
Hoc tumulo abbatissa iacet prudens Heloissa
Paraclitum statuit, cum Paraclito requescit
Gaudia sanctorum sua sunt super alta polorum.
Non meritis precibusque suis exaltet ab imis.
W tym grobowcu spoczywa mądra Heloiza opatka.
Pocieszyciel ustanowiła, z Pocieszycielem spoczywa.
Jej radość spraw świętych przewyższa wzniosłość nieba.
Niechaj nas unosi z nizin swymi modłami i prośbami.
tłumaczenie E. Skibinski z drobnymi zmianami
dziękuję!
OdpowiedzUsuńProszę bardzo :)
OdpowiedzUsuń