XXXVI. Planctus destructionis

PLANCTUS DESTRUCTIONIS REGNI HUNGARIAE PER TARTAROS

Moje tłumaczenie średniowiecznego wiersza węgierskiego – pieśń o zniszczeniu królestwa węgierskiego przez Tatarów. Wiersz został napisany w 1242 roku po inwazji Batu Chana na Węgry przez mnicha ze świty wegierskiego króla Beli IV.

Tu, qui deus es cuntorum,
iustus iudex meritorum
bonis reddens bona multa
mala nulla fers inulta
equa lance iustitie.

Ty który jesteś dla wszystkich bogiem
Prawdziwym osądzajacym zasługi
Dobrym dajesz powodzenia
A złe uczynki nie pozostawiasz bez pomsty
I sprawiedliwosci

Peccaverunt nostri patres
tibi, nos, et nostri fratres,
mala nostra succreverunt,
que nos nimis invenerunt
in diebus angustiae.

Nasi ojcowie zgrzeszyli Tobie
Tak jak my I nasi bracia
Nasze zło rosło
I w końcu nas dosięgło
W dniu próby

Cuncti sumus neci dati,
sunt populi captivati,
sunt milites gladiati;
ad quid ergo sumus nati
tanta mala cernere?

Wszyscy jesteśmy wydani na śmierć
Ludzie zostali swytani do niewoli
Żołnierze mieczem pomordowani
Po co wieć narodziliśmy się
Aby tyle zła zaznać?