czwartek, 22 marca 2012

CCXXXII. Lupus in umbra

Alius versus de lupo in silva stante et victimam expectante, quam scripsi.



Nocte qua non sonat vox
Valde queta est haec nox
Nec  audis circa  susurrum
Necque vides parvum sciurrum

Tum subito inter ramos pinae
Vides faciem palidam lunae
Silvam quietam non pervolat
Avis nec cerva timida ambulat

Sed inter ramos cum luna lucescit
Vides lupum qui in umbra silescit
Fulgent oculi aliquid spectantes
Labia eius dentes acutos stringentes

Condunt, lupis stat, aliquid expectat
Non currit non vadit, sicut silex stat
Spectat qui per silva vadit
Auscultat, olfactat, sed non properat

Quid expectas lupe?
Quare tamquam quietus?

Ventus magnus per aeram flat
Subito tum lupus valde ululat
Viderant oculi quem his expectabat
Non evadit stultus mortem ei parat



Versus alter Oculi in umbra intitulatus hic invenire possitis:

http://keraunos-takiesobieprzemylenia.blogspot.com/2012/02/cxxii-oculi-in-umbra.html

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Link within

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...