CLXXXIX. Cogitationes stultae

Cura tuam cito animam
Ne quid vanum facias stulte
Non est dignum nimis furere
Non debes nimis scribere

Non memora praeteritum
Ne sentias vanas res
Quid id tibi est?
Aliam rem facias!

Nimis cogitas, nimis scribis
Turbas frustra tuam mentem
Stultum esse est facilis
Nihil curas nihil cogitas

Non mihi placet victum esse
Id non placet nulli lupo
Non est mihi nunc facilis
Cogitare quam stultus fui

Stultus vere, stultus valde
Meminere eam rem
Taedet me irritat magnae
Crescit invidia, furescit mens

Quare non possum id obliviscere
Quare non possum non cogitare
Odi valde et permagne
Qumvis scio quam stulus est

Dicunt autem multi viri
Si quid odis aliquam rem
Obliviscere eam non potest
Stultus odit itaque

Sed quid odis mihi dice?
Odis eam vere lupe?
Non re vera tu nunc odis
Te ipsum et stultitiam tuam

Nescio quid nam me res est vana
Inepta et mihi non valde placet
Nescio quid cogito
Nescio quid volo

Numquam ante talem rem
Sentiebam cogitabamque
Quamvis puellae pulchiores scivi
Et sapientiores et meliores quoque

Nescio quid volo
Nescio quid scribo
Fortasse nimis cogito
Fortasse nimis scribo

Dicite mihi quare
Quare tales res facio
Quamvis nolo
Quamvis id  facere nescio

Utinam obliviscere possim
Et res alias facere
Et amimam meam sanare
Et non tantum cogitare

Sentiebam iam non cogito
Sentiebam me esse sanum
Sed denuo mens non quieta
Faciat mentem meam vanum

Trochę durnowato, ale jak stultae to stultae, nawet mi się błędów nie chce sprawdzać, bo pisałem z głowy zupełnie jeszcze robiąc niby co innego w tym czasie :D