A jeśli jeszcze, prócz duszy i ciała,
Jest w tym ogrodzie jakaś róża trzecia,
Której purpura przetrwa snów stulecia,
To wszakże ona też nam w piersi pała -
Ta róża trzecia, prócz duszy i ciała!
Jest w tym ogrodzie jakaś róża trzecia,
Której purpura przetrwa snów stulecia,
To wszakże ona też nam w piersi pała -
Ta róża trzecia, prócz duszy i ciała!
Zastanawiając się nad nimi pomyślałem sobie czym dla mnie jest ta trzecia róża i jak ją rozumiem. Myślę, że dla każdej osoby może ona być czymś innym. Ale dla mnie ona była zawsze zamiłowaniem do wiedzy, książek i nauki. To była trzecia róża, która pałała zawsze w mej piersi, a może nawet nie była trzecią tylko pierwszą? Bo przecież to jest jedyna róża, która przetrwa snów stulecia, gdy wszystkie inne dawno rozpadną się w pył. Przecież książki tych wszystkich nieżyjących często od wieków ludzi mogę czytać i poznawać ich myśli tylko dlatego, że dla nich też tym samym była owa trzecia róża z wiersza. Gdyby nie ona byliby tylko zgniłym mięsem zakopanym w grobie a dzięki trzeciej róży żyją do dziś.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz