MDLXIV. ...

Po eksperymencie z Amerykanką, która pisze u mnie doktorat i dużą ilością pisania po angielsku mimo wszystko nie przekonałem się do tego języka. Mogę go używać, nawet dużo, mogę w nim czytać, i obie rzeczy przychodzą mi z coraz większą łatwością, ale nic nie zmieni myślę, tego że zawsze będzie to dla mnie jedynie narzędzie, narzędzie któremu brak pociągającego piękna jakie mają języki romańskie. Z jednej strony wiem, że warto i trzeba go znać, a drugie żal, że to nie łacina albo chociaż hiszpański został językiem międzynarodowym.