wtorek, 24 lutego 2015

MCLXXIII. Birota et imber

Hodie somniavi me per regionem pulchram, agros vicesque birotare. Subito pluvia incepta est. Ego pluviae causa locus quo me abscondere posse, ne umidus factus essem, quaerere incepi. Nunc arborem magnam pulchram virescentemque vidi, fortasse quercus is erat nam arbor erat permagna, sed certe dicere non possum ut in somnis fit. Itaque sub arbore se occultavi, et vidi imbrem cadere, et solem solere, me autem siccum manere, nam arbore magna foliisque eius defensus tantum parve guttae in caput meum cecidissent.

Quid sentitis de eo somno? Quid is dicit qualis est vaticinatio eius?

Fortasse nimis multum de birota mea cogito quia non procul me multo birotere fore spero :)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Link within

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...