czwartek, 21 listopada 2013

DCCC. Wóz życia

I znowu post poniekąd rocznicowy bo doszedłem do 800, jak zaczynałem to pisać nigdy bym nie pomyślał, że choć zbliżyć się do takiej liczby mogę.

Z tej okazji wiersz Puszkina - Wóz życia.

Wóz życia

Choćby się na nim ciężar wiozło,
Wóz w biegu lekko niesie nas;
Pogania wciąż, nie złażąc z kozła,
Woźnica dziarski, stary czas.

Na wóz siadamy rankiem, każąc,
Choćby na zbity łeb, lecz gnać
I niewygody lekceważąc
Wołamy: jazda!.........

W południe brak już tej śmiałości,
Ze strachu zaczynamy drżeć,
Przy każdym rowie, pochyłości
Krzyczymy: wolniej, durniu, jedź!

Już wieczór. Wóz nie zwalnia biegu;
Niech sobie pędzi, dokąd chce.
Jedziemy, drzemiąc, do noclegu -
A czas pogania konie swe.


tłumaczył Julian Tuwim













Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Link within

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...