CDXIV. Graffiti murowe

Graffiti na murach - gdy idzie się gdzieś przejść po mieście ciężko ich nie zauważyć. Mam do nich stosunek mieszany. Bo z jednej strony jest to oczywiście wandalizm, niszczenie budynków itp. Z drugiej strony, gdyby coś nagle przysypało nasze miasto, np. wulkan :D to wtedy, gdyby je jak Pompeje odkopano za tysiące lat graffiti byłyby niezwykłym dowodem i artefaktem naszej cywilizacji. I tak jak np. na codzień nie lubimy graffiti, które szpecą nasze budynki, tak graffiti pompejańskie są ciekawym elementem kultury, bardzo interesującym dla badaczy.

Więc nie będąc bazgrania po miejskich murach zwolennikiem, gdy włóczę się, jak to bywa moim zwyczajem, (lub jakby to Horacy powiedział sicut mea est mos ;) ) po parkach i różnych dziwnych miejscach z aparatem w ręce lubię porobić im zdjęcia. Bo przecież w pewnym stopniu ich treść, forma świadczą o nas i po jakimś czasie będą zabytkiem i jakimś elementem naszego istnienia i naszej tożsamości, jak każdy element z przeszłości, który zawsze choćby w swoich czasach był czymś zwykłym i brzydkim, po pewnym czasie staje się istotnym składnikiem naszej tożsamości i pamiątką.

I tak chodząc po jednym z parków otaczających moje osiedle można napotkać miejsce, w którym jest Pewna Muszla Koncertowa, niby czynna ale mocno zaniedbana. Choć pamiętam czasy, gdy była zaniedbana jeszcze bardziej, a w jej wnętrzu, wtedy pustym i zdewastowanym bawiliśmy się w różne gry. I ta muszla, a raczej mury jej stanowią pole do popisu wszelkiego rodzaju grafficiarzy, którzy różne treści na niej wypisują. I tak też dziś kilka takich zdjęć na blogu moim zamieszczam.