DXVI. Osobowość

Jako, że ostatnio ten blog stał się dziwacznym blogiem o samym sobie, więc nie będę sobie żałował zamieszczenia testów mojej osobowości.  Czasem, raz na jakiś czas lubię takowe robić i co ciekawe, może nie zawsze, ale często zgadzam się w miarę z ich wynikami. To chyba dobrze, bo gdyby moje postrzeganie samego siebie było jakoś drastycznie różne od tego co wychodzi z testów to by mogło świadczyć o jakimś rozdwojeniu jaźni, albo inszym dziwactwie. Pomyślałem też sobie, że wiele razy robiłem różne testy, ale potem nie pamiętam co mi dokładnie wyszło, to jak tu wrzucę to zostanie :D

Więc zrobiłem sobie test z takiej stronki:

http://www.testosobowosci.eu/

I wyszło mi, że jestem obserwatorem. Co według twórców testu daje takie cechy.

Obserwator to osoba pełna napięć i przeciwieństw. Podgląda życie z bezpiecznego dystansu. Osoby o tym typie osobowości to często geniusze i szaleńcy, wynalazcy i innowatorzy, ekscentryczni intelektualiści posiadający problemy z poczuciem bezpieczeństwa. Obserwator uważa, że jego otoczenie jest nieprzewidywalne i stanowi potencjalne źródło zagrożeń. Stara się postrzegać otaczający świat, lecz często postrzeganie to zostaje zakłócone przez otaczające go lęki. W triadzie myśli, głównym problemem obserwatora jest zastąpienie działania, myśleniem i rozważaniem problemów otaczającej rzeczywistości. Obserwator swoje rozmyślania koncentruje na świecie zewnętrznym, jednak bez koniecznej potrzeby podejmowania w nim działań.

Twoje najlepsze cechy: Obserwator to pionierski wizjoner, potrafiący postrzegać otaczający świat z niezwykłą wnikliwością i zrozumieniem. Ma jasny umysł, jest ciekawy świata, ma rozbudowany zmysł badawczy i wielki pęd do wiedzy. Jest dalekowzroczny, potrafi koncentrować się na tym co go pociąga. Obserwator jest twórczy, pełen pomysłów i sposobów nowatorskiego rozwiązywania problemów. Jest niezależnym indywidualistą, czasem kapryśnym. Obserwator może być wizjonerem, potrafiącym odkrywać tajemnice otaczającego świata. Jest otwarty, zdolny do pionierskich odkryć i poszukiwania nowych sposobów rozwiązywania problemów. Lubi też poświęcać czas dla rodziny i najbliższych, we wspólnych podróżach stara się wyrażać miłość do najbliższych.

Cechy przeciętne: Obserwator koncentruje się na swoich myślach i wizjach, odrywając się od otaczającej rzeczywistości. Jest zafascynowany zagadnieniami nietypowymi, mającymi związek z ezoteryką, jednak potrafi reagować emocjonalnie i bardzo nerwowo. Jest skrupulatnym ekspertem w wybranej dziedzinie i mistrzem w bawieniu się własnymi koncepcjami. Czasem zachowuje się prowokacyjnie, celowo prezentując skrajne postawy. Ma bardzo specjalistyczną wiedzę, często podbudowaną wiedzą praktyczną wynikającą z prac badawczych i naukowych. Bywa jednak osobą irytującą otoczenie, cyniczną i kłótliwą.

Cechy, które mogą negatywnie wpływać na Twoje postępowanie i odbiór przez innych: Obserwator jest samotnikiem oderwanym od społeczeństwa, ekscentrykiem i nihilistą. Bywa bardzo niestabilny emocjonalnie, szczególnie kiedy obawia się agresji innych. Zamyka się w sobie, odrzuca otoczenie i jakiekolwiek więzi społeczne. Czasem obsesyjnie obawia się własnych pomysłów. Szukając zapomnienia obserwator skłonny jest do autodestrukcji.

Główne motywacje: potrzeba bycia osobą kompetentną i wysoko wykwalifikowaną, potrzeba bycia mistrzem w wybranej dziedzinie, potrzeba nieustannego badania otaczającej rzeczywistości.

Stosunek do życia: Obserwator próbuje kontrolować i podporządkować sobie rzeczywistość. Nie boi się wyzwań i przeciwności, nie odczuwa świata zewnętrznego jako zagrożenie.

Rozwiązywanie problemów: Obserwator w obliczu problemów przyjmuje postawę wycofania. Jest nadopiekuńczy w stosunku do samego siebie. Stara się samodzielnie poszukiwać sposobów na życie. Sprawia wrażenie człowieka pewnego siebie, lecz czasem nie dostrzega najważniejszych problemów.


Cóż mogę powiedzieć jako komentarz. Zgadzam się właściwie ze wszystkim poza niestabilnością emocjonalną i autodestrukcją.  Bo wiele testów jakie robiłem swego czasu pragnąc poznać samego siebie :D zawsze wykazywało, że osobowości bordeline nie ma we mnie nic a nic. Wręcz zawsze wychodziła mi można tak powiedzieć nadstabilność emocjonalna. Na 100% osobowości bordeline bywało zwykle, że schodziłem poniżej 5-10%. Ale trudno, aby jeden test i jeden opis mierzył wszystko natomiast reszta faktycznie w wielu sprawach sensownie brzmi.

Co im się udało - na pewno stwierdzenie samotnik oderwany od społeczeństwa, ekscentryk i nihilista. Dziś już nie tak jak kiedyś, ale swego czasu to w 100% moje zachowanie spełniało to wszystko.


I jeszcze taki komentarz autorów testu - że niby obserwator chcąc się rozwijać powinien stać się badaczem:

Stawanie się Badaczem...

Obserwator staje się Badaczem, gdy przestaje ulegać pragnieniu samotnych rozmyślań. Zaczyna wówczas wykorzystywać swoją ogromną wiedzę dla dobra ludzkości. Zdolność sprawnego i elastycznego rozumowania pozwala mu rozwinąć skomplikowane, wielowarstwowe problemy. Jeśli wyzbędzie się lęku przed zaangażowaniem, będzie potrafił uporać się z życiowymi zadaniami, zanim narosną i staną się problemami.

Obserwatora ceni się za otwartość myślenia oraz gotowość do przyjmowania nowych informacji i pomysłów. Uwielbia nowe, ciekawe teorie, będące okazją do wprowadzenia zmian. Zdecydowanie z humorem oraz dużą znajomością rzeczy, przedstawia nowe propozycje. Szanuje wolność jednostki, a szczególnie swobodę myślenia. Uczy się też respektowania wolności innych ludzi. Zachęca ich do wypracowywania własnych opinii.

W napiętych sytuacjach powstrzymuje się od wydawania sądów. Kieruje uwagę na uczucia i potrzeby ludzi, które szanuje i próbuje zrozumieć. Zaczyna zwracać uwagę na sprawy innych. Współczucie przez niego okazywane podnosi świadomość społeczności, pomaga dojść do prawdziwej sprawiedliwości. Obserwator często odnajduje swoje powołanie w nauczaniu. Praca ta zmienia jego relacje z ludźmi; staje się bardziej komunikatywny. W miarę rozwijania kontaktów z ludźmi przekazywanie wiedzy zaczyna mu sprawiać wielką satysfakcję. Udaje mu się bowiem budować związki oparte w równym stopniu na kontakcie intelektualnym, co emocjonalnym.

A oto Klucz do przemiany Obserwatora. Złotą zasadą, którą powinien się w życiu kierować, jest dzielenie się wiedzą, którą dotąd chciał zachować wyłącznie dla siebie. Kierując się wypaczoną motywacją pragnie odosobnienia, czasu na refleksję, analizowanie, abstrahowanie i rozumowanie. W rzeczywistości jednak potrzebuje zaangażowania w życie innych ludzi. To dyscyplinuje jego myślenie zasilając je odmiennymi punktami widzenia i wzmacnia pozytywny stosunek do świata. Obserwator błędnie szuka swego szczęścia w samotności. Szczęście przyjdzie do niego dzięki współuczestnictwu i związkom z ludźmi. Wtedy swoją chciwość zamieni w bezinteresowną hojność.


Chciwość wobec wiedzy fajne sformułowanie i chyba bardzo dobrze mnie charakteryzujące :D