CCLXXXI. Non posco manum ferule czyli miłość w średniowieczu

Jako, ze w jednej z ostatnich notek napisałem tłumaczenie jezuickiego wiersza to nawiązując do tej tematyki, czyli przedstawiania problemów miłości i stosunków z kobietami w połączeniu z zagadnieniami gramatycznymi inny przykład wiersza tym razem średniowiecznego i nie w moim ale kogo innego tłumaczeniu.

Non posco manum ferule,

Non exigo sub verbere

Partes orationis

Proiciantur tabule,

Queramus, quid sit ludere

Cum virginali specie,

Que primule, non tercie

Sit declinationis

Et prima coniugatio,

Cum sit presenti temporis

Hec: amo, amas, amat,

Sit nobis frequens lecti

Scola sit umbra nemoris,

Liber primitive species

Legendam esse clamat

Ma rózga niegroźna rękom,

Zaprzestaję z części mowy

Surowej repetycji.

Tabliczki ciśnijmy gdzieś w kąt,

Teraz naszą troską sprawy

Z rodzajem żeńskim najmilszym,

Który niech będzie najpierwszy,

Choćby wbrew deklinacji.

Niechaj pierwsza koniugacja,

Która w czasie teraźniejszym

„Kocham, kochasz, kocha” brzmi,

Ulubioną będzie lekcją,

Szkoła chłodny gaj tutejszy,

Książką świeża twarz dziewczęca,

Której uroda nęcąca

Czytać się wprost każe ci

[tłumaczenie Grzegorz Żurek]