CCLXIV. Iēsuītārum cantillēna ad casus tenendōs

Taki wierszyk jezuicki o tym, że mnich powinien unikać kobiet - co rzeczą jest chyba dla każdego oczywistą ;)

Ale nie w tym tkwi jego piękno, a w jego konstrukcji, bowiem w bardzo dowcipny sposób zawarto w nim nazwy wszystkich łacińskich przypadków, przez które odmienia się się rzeczownik i przykłady wyrazów w danym przypadku.

Dla lepszego rozeznania, osób nie znających łaciny, jeśli takie tu w jakiś sposób trafią, nazwy przypadku pogrubiłem :D

Iēsuītārum cantillēna ad casus tenendōs

 Cavē sacerdōs ā muliere,
oculōs habet enim vocātīvōs,
manūs vērō sunt ablatīvae, quod,
sī tū fīēs datīvus,
fīat ipsa genitīva,
dein autem accūsātīva,
et tū, miser sacerdōs,
tantum māne bis porrō nōminātīvus

Ponieważ wiele wyrazów z wiersza ma podwójne znaczenie - jedno przypadku, ale poniekąd też drugie domyślne, w nawiasach dałem komentarze

Piosenka jezuicka o przypadkach dzierżawczych (albo można to rozumieć jako o sytuacja które powodują, że mnich jest opanowany w domyśle przez kobietę)

Unikaj mnichu kobiety

Jej oczy są bowiem jak wołacz (wołające)

Ręce są zaś narzędnikiem

Jeśli ty staniesz się celownikiem (dativus - to też dający, wiec można rozumieć, że będziesz kobiecie coś dawał)

Ona sama będzie dopełniaczem 

Następnie stanie się biernikiem (accustativa można również rozumieć jako oskarżająca w sensie, ze najpierw bezie miła a potem bezie cię atakować, oskarżać)

A ty biedny mnichu

Tylko rano dwa dwa razy będziesz mianownikiem (będziesz jej poddanym, ona będzie nad tobą panować )

Wierszyk na czasie i tak naprawdę nie tylko mnichów on dotyczy, tylko w zasadzie każdych przypadków, a przecież słowo przypadek podwójne znaczenie ma bo i tego gramatycznego przypadku dotyczy ale i przypadków z kobietami również, podobnie jak i w łacinie :)

PS die septimo mense aprili. Et ego denuo mulieres vitandas esse conspexi, imprimis malas mulieres nam sunt eae quasi filiae diaboli ;)