CCCLXXI. ....

Heri et hodie aliquot res in interrete inveni ubi Ea erat. Nescio quare tam valde ea in mentem meam inclusabat, scio autem ego multum mutavi et sum in variis rebus aliis homo quam antea fui antquam eam cognovi. Nescio quare eam tam bene memini, nam neque valde puchra, neque bona femina erat. Sed erat in ea qliquis quod non erat in allis. Et res quae mihi dicebat semper memoria teneo. Et quamvis scio numquam postea eam videbo oblivisci eam nullo modo possum quamvis velim, et valde volo sed non possum. Quare? Quare? Quare?

Konaj, me serce ...

Konaj, me serce - - po co żyć ci dalej?
 Żadne z twych pragnień nigdy się nie ziści - -
wrzej, aż cię ogień wewnętrzny przepali,
i uschnij, na kształt oderwanych liści.

Milcz i umieraj. Ileżeś to razy
zadrgało próżno; klątwy ileżkrotne
na twe szalone rzucałeś ekstazy,
i znów milczało - - dumne i samotne.

Ale tej nocy posępnej i sennej
nie zdołasz milczeć, szał buntu cię zrywa,
z milczenia twego powstajesz Gehenny,
na ustach twoich drga klątwa straszliwa...

Gdyby ta klątwa zmieniła się w gromy,
skały się skruszą i spłomieni morze,
zadrży sklep niebios wiecznie nieruchomy,
gwiazdy zeń runą w przepaść..

Kazimierz Przerwa Tetmajer