DCCLXXXIV. Ostatni błysk zachodu zgasł

Ostatnie moje odkrycie - Aleksander Błok. Bardzo ciekawy poeta, smutek, wizje, oniryzm, fajnie takie wierszę prawdziwie mi się podobają. Trzeba ich będzie tutaj więcej zamieścić.

Ostatni błysk zachodu gasł,
Wiatr westchnął, ścichł. Dzień się dopalił.
Zza chmur miesięczny spłynął blask,
I zadźwięczała pieśń z oddali.

Porywy dawne, tchnienia muz
Wróciły znów, ożyły z dźwiękiem,
Lecz w sercu dźwięk ten w skargę rósł,
Żałobnym wtórząc jękiem.

To błysnął z łąk bóg przeszłych dni,
To nad złowieszczą błyskawicą
Żurawi klangor z chmur się wzbił,
Ku południowym mknąc granicom.

tł. Jerzy Liebert