DCCC. Wóz życia

I znowu post poniekąd rocznicowy bo doszedłem do 800, jak zaczynałem to pisać nigdy bym nie pomyślał, że choć zbliżyć się do takiej liczby mogę.

Z tej okazji wiersz Puszkina - Wóz życia.

Wóz życia

Choćby się na nim ciężar wiozło,

Wóz w biegu lekko niesie nas;

Pogania wciąż, nie złażąc z kozła,

Woźnica dziarski, stary czas.

Na wóz siadamy rankiem, każąc,

Choćby na zbity łeb, lecz gnać

I niewygody lekceważąc

Wołamy: jazda!.........

W południe brak już tej śmiałości,

Ze strachu zaczynamy drżeć,

Przy każdym rowie, pochyłości

Krzyczymy: wolniej, durniu, jedź!

Już wieczór. Wóz nie zwalnia biegu;

Niech sobie pędzi, dokąd chce.

Jedziemy, drzemiąc, do noclegu -

A czas pogania konie swe.

tłumaczył Julian Tuwim