MCCXVIII. Solomos - Na Psary

Po Ipsarach, gdzie ziemia sczerniała,

w samotności przechadza się Chwała

rozmyślając o męstwie bez miary.

A na włosach jej błyszczy korona,

z oszczędzonych przez ognie i żary

szczątków trawy na wieki spleciona.

tł. J. Strasburger