Ziemia spękana chłodem zimowym
Lecz kwiatu pąk znów grunt przecina
I widać jak w niebo kolorowy
Choć jeszcze w koło trawa sina
Mieni się barwą , lica
błękitu
Żółcią i bielą dywan zakwita
Wpatruje w niebo dzisiaj od świtu
Słońce płatkami swoimi wita
Wiosna denuo z ziemi wyciąga
Pieśń kwiatów wonnych, śpiewy radosne
Z góry ver na kolory spogląda
Nawet, gdy spojrzysz na młodą sosnę
Ona zieleni gałązek końce
Kwitną krokusy, płatki
tęczowe
Pszczoły spijają soki pachnące
Gdy krokus w górę wyciąga głowę
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz