DCDXXI. Prąd

Prąd zaś kablami do domu płynący wszelkie przedmiotów życie podtrzymujący jako ta krew jest w ciele ludzkim, która gdy płynie to, że potrzebną jest zauważać nie zwykłeś, gdy zaś wycieknie z żył osobliwie exemplum raną jakowąś odniósłszy, to wtedy i żywot ten ulatuje z człeka onego i widzieć można jako i ważna jest substantia cruor nominata abyś istnieć posis. I tako i dziś die sextodecimo mense martio in urbe mea prąd ów, co mocą demoniczna w przewodach uwięziony płynąc zwykł, nullo modo robić tego dalej w stanie nie był, i gdybyż on vivere possit, powiedziałbym lub scripsissem raczej, że on mortuus est całkiem. I tako jego na septem godzin zabrakło i vita dziwna a i osobliwa wielce się zdała, bo takoż i mundus sine bestiis kablami płynących bardzo male się obecnie sprawuje. Bo takoż neque komputer, neque telewizor, beque lux quam przecież choćby i leggere gdy coś vole używać zwykłem non existit. Itaque existere potest mundus sine iis demonis. Existere possit? Nescio sed scio przecie jeszcze ante centum annos nulla bestia talis erat. A wiec czemuż, skoto tak niedawno bez niej radę mundus sobie dawał obecnie non potest? Przyzwyczajamy się bowiem, jakby kajdanami skuci, ad res omnes que utimur i potem gdy ich tako zabraknie żywot nasz zda się nam vacuus. Valde vacuus, vanis et sine omnibus coloribus. Dziś wiec gdy prądu przecie zabrakło na godzin nieledwie septem takom się poczuł ut cruor w żyłach moich flere desinit. Et gavisus sum valde, momento kiedy on iste demonius mirificus denou perfluxit, et facta est lux :)