Zadziwiające jak wiele ludzi, których znam w różnych okolicznościach nazwało mnie, całkowicie niezależnie cyborgiem :D Faktem jest, że po rowerze nabrałem ogromnej wytrzymałości, ale moim zdaniem jeszcze dużo mi brakuje do formy jaką chciałbym mieć. W takim razie zastanawiam się czy to ja mam dziwnych znajomych, czy faktycznie jest we mnie coś nieludzkiego, jakiś pierwiastek diabelskich mocy :D
"Kim ty naprawdę jesteś - jakimś cyborgiem?", aby zacytować jedną z ostatnich wypowiedzi pewnej znajomej ;)
Sam się czasem zastanawiam kim naprawdę jestem - człowiekiem zawieszonym między tytułami a poczuciem młodości i chęcią zabawy, poważnym i szurniętym, zawieszonym między żelaznym dążeniem do celu a bujaniem w obłokach z pogranicza jawy i mglistych mar, zimnym racjonalistą wierzącym w sny, o ile wiem co robię, wiem gdzie chcę dojść, przynajmniej w sprawach zawodowych, i zwykle wiem co robię, to doprawdy sam czasem nie wiem kim faktycznie jestem.
Nie chciałbym, abyś uznał, że się nadmiernie spoufalam, ale tym wpisem spowodowałeś, że zastanawiam się poważnie, w jakiej to sytuacji dowiodłeś owej znajomej jakąś nieludzką wręcz wydolność fizyczną, która ją tak bardzo zadziwiła i zachwyciła. Tym samym stoczyłem się na pole rozważań mało przywoitych, co mnie samego skonfundowało, choć przecie od podejrzeń nie uwolniło.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
Nie takich bynajmniej o jakich myślałeś :) raczej wytrzymałość na chodzenie po górach, mało snu, dużo skakania, czasem jeszcze mało jedzenia, itp. w różnych zestawach :)
OdpowiedzUsuńPrzy czym ja osobiście nie uważam że jestem jakoś szczególnie sprawny jak czytam o ludziach co biegają po 50km po górach to w sumie jestem przeciętnie sprawny, chyba po prostu obracam się w kręgach gdzie ludzie są albo mało sprawni, albo dali sobie wmówić, że wiele rzeczy nie wypada, albo czasem jedno i drugie :D:D