DCDLXXX. Fenestra aperta

Fenestra aperta sedens aves foro canentes audio. Vere pulchrae eae canint. Olim cum puer fuerim in urbe ubi habito fodina erat et aer non munda ut nunc sed valde sordida erat. Eaere sordida mundoque sordido non multis animalibus vivere non placebat, itaque parvum numerus eorum erant. Nunc quamvis non limpissima tamen aer melior sit quam olim fuerit. Hac de causa et multae aves quae olim non fuerant et multa alia animalia in urbe mea vivunt. Exempli grata saepe sciurros video, non ante multos menses etiam leporem in horto non prope a domo mea situm vidi. Et etsi dies non pulchra sit et sol nubibus occultetur, tamen ridens hilarisque quando lego aliquid vel scribo sive in charta sive in machina computatoria, placens mihi fenestram aperire et ea non clausa sedere, pulchris cantibus fruere et mundum se delectari, tum et bene laborare et pone cogitare et vere dicens bene vivere possum. His rebus agnes omnis mundus pulcher mihi videtur et gratus sum quod vivo, et quod non sum mortuus, quamvis de morte in nota ultima aliquot scriptus sum.