czwartek, 8 listopada 2012

CCCXLIII. Nubes et zjawy

Wiersz napisany eksperymentalnie po polsku i łacinie naprzemiennie wersami.

Caelum durum nubes onerant
Szare i cięzkie jak stal kowadła
Mares autem mentes vulnerant
Choć mara mroczna właśnie przepadła

Et mens non potes quieta clamare
Wirują wkoło myśli ogniste
Ocului ignem magnum spectare
Mogą, gdy myśli mają nieczyste

Et omnia volat sine sapientia
Nie wiedzieć czemu biorą się zjawy
Fortasse eae gignuntur neglegentia
Chyba je rodzi mózg dla zabawy



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Link within

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...