wtorek, 6 listopada 2012

CCCXXXVIII. De monacho et confitente illi

Jeden z wierszy Krzyckiego. Bardzo przyjemna faraszka, i jakże aktualna do dzisiaj :D


Confessum explorat monachus, num daemona quando
Crederet, an diris cantibus usus erat?
Parce, pater, confessus ait, tam indigna putare;
Daemona quis credam qui male credo Deum?


Pyta zakonnik penitenta, czy czasem w demony nie wierzy,
Czy nie uprawia czarodziejskich zaklęć?
Jak można, ojcze, penitent rzecze, tak sądzić niegodnie;
Czyż mógłbym wierzyć w demony, ja co słabo wierzę w Boga?


tł. Ignacy Lewandowski

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Link within

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...