Volo ut iam ver erat ver pulchrum ver ornatum ver expectatum. I zawsze oczekiwanie na nią, na wiosnę dłuży mi się najbardziej, bo chciałym już birotare per terram, a za oknem jeszcze nives sunt magnae, tam valdae qualae ante aliquot annos ultimo erant. Chciałbym aby ανοιγ ανοιγε την θυραν χελιδονι, ale na to jeszcze niestety trzeba będzie jeszcze trochę expectare.
Revirescet nemus tempus erit amenus :)
Jeśli łacinę to jeszcze czasem rozumiałem (choć nie chcę kłamać, że zawsze), to już przy grece mogę tylko gębę rozdziawić. Dopiero translator uzmysłowił mi, że zdjęcie nie zostało zamieszczone przypadkiem.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
ανοιγ ανοιγε την θυραν χελιδονι - otwórzcie drzwi jaskółce - fragment antycznej pieśni wiosennej
OdpowiedzUsuń