niedziela, 24 kwietnia 2016

MCCCLXXVII. Jelonek

Skały wiszące, wije się ścieżka,
Na szczycie skały pustelnik mieszka.
I ścieżką co dzień po wodę schodzi,
W której jelonek nogami brodzi

Widząc człowieka jeleń ucieka
Lecz w gąszczu lasu wilk jego czeka
Rozszarpie,  gdzie polana cienista
Trawa zielona tam będzie krwista

Kości rozniesie w lasu połaci
Którąś przy źródle niosąc ją straci
Rano pustelnik kość tam zobaczy
Zanim się wodą źródła uraczy.





Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Link within

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...