MCCCXCIII. ...

Nescio quid zaniedbałem ostatnio tworzenie mojego bloga. Ale trzeba by do tego wrócić bo przecież codzienne pisanie zawsze w jakiś sposób mobilizuje do choćby jakiegoś zastanowienia się nad myśli na papier przelaniem i w słowa ich ubraniem choć często i gdy coś z czasów wcześniejszych czytasz, coś kidyś napisał może to grozić rozczarowaniem. Niemniej nie zamierzam kasować tego co napisał, jakoż quod scripsi scripsi, nawet jak z tym czy owym poglądy mi się zmieniły. Zresztą któż tak stukniętym by mógł być aby bloga mojego całego chciało mu się przeczytać, zwłaszcza że fragmenty jego polszczyzną, od tego co tempore hodierno usłyszeć można odległe są wielce, a i cześć bez znajomości dziwnych języków zrozumieć nullo modo possit. Itaque do pisanie vertere velim, lecz czy uda mi się to spectabimus.